حدود 11 سال است که به طور مکرر و قبل از اذان صبح سه جور خواب مي بينم:
اول: به زيارت امام حسين يا امام رضا رفته ام ولي يا نمي توانم به حرم بروم و يا اينکه چند روز است در مشهدم ولي به زيارت نرفته و از دور سلام ميدهم. در خواب ناراحتم و از خود مي پرسم که چرا نمي توانم زيارت کنم. گاهي هم به شدت گريه مي کنم.
دوم: پابرهنه روي زمين و روي سنگها راه مي روم در حاليکه همه آدم ها کفش دارند و به پاهاي من توجهي نمي کنند. اغلب، سنگها پاهايم را اذيت مي کنند. گاهي يک لنگه کفش به پا دارم.
سوم: تلفيقي از دو خواب مذکور. يعني پابرهنه به زيارت امام رضا مي روم ولي نهايتا به حرم نمي رسم.
متولد 6 خرداد 62